Köy Yolunu Gözleyen

Bir Köy Evinde Gelmişim Dünyaya

Arka Planda Gölgede Kalmıştım

Sarp Dağ Yollarından Yürürdüm Yaya

Zor Şartlardan Pek Çok Dersler Almıştım

 

Yorulmadan Dört Bir Yana Koşardım

Şehir Gürültüsünden Hayli Uzak

Farklı Oyun Oynadıkça Coşardım

Duymamıştım Hile Desise Tuzak

 

Yaylasında Mezrasında Gezerken

İhmal Etmez Araziye Uyardım

Şehirli Her An İçini Ezerken

Kekliklerin Seslerini Duyardım

 

Meyveden Eğilirdi Ağaç Dalı

Duyulurdu Cıvıl Cıvıl Kuş Sesi

Kahvaltıda Yerdim Organik Balı

Keklik Öter Titrettirdi Kafesi

 

Su Kabarır Köpürürdü Çağlardı

Durmadan Dönerdi Değirmen Taşı

Çark Döndükçe Yürekler Yağ Bağlardı

Kolay Kolay Duman Almazdı Başı

 

Rengi Değişmez Sararıp Solmazdı

Köylü Severek Yapardı Her İşi

Yüzünde Tebessüm Eksik Olmazdı

Tırnağına Takıverdikçe Dişi

 

Alamadım Bir Daha Gerçek Hazı

Senelerdir Köy Yolunu Gözlerim

Ne Baharı Belli Şehrin Ne Yazı

Rengârenk Çiçeklerini Özlerim

 

Tüm Ruhları Mest Ederdi Kavalı

Fazla Yoktu Köylünün Acı Derdi

Ne Davacı Duymuştum Ne Davalı

Şehir Hayatı Tahir’ i Çok Gerdi

Zaman Zaman Akla Fenalık Verdi

Şehir Hayatı Tahir’ i Çok Gerdi

09 Kasım 2015

 

 

Toplumsal Sorunlara Neşter Vuran Şair ve Yazar' ın Web Sitesindesiniz.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.